درب فول کابین 90دولته نوین سیستم

درب فول کابین ۸۰دولته نوین سیستمکه در این سیستم درب های نصب شده در طبقات به صورت کاملا اتوماتیک بوده (یعنی با دست باز و بسته نمی شوند) و درب کابین نیز از نوع اتوماتیک به طور تلسکوپی است، بنابراین چون هر دو در به صورت کامل و تمام اتوماتیک باز و بسته می شود به این درب ها درب های تمام اتومات کابین تلسکوپی  گفته می شود.

مزایا

ایراد درب های نیمه اتوماتیک این است که درب طبقه با زاویۀ ۹۰ درجه نسبت به دیوار باز می شود و توسط مسافرانجام میشود در نتیجه باعث مسدود شدن راهرو می گردند ولی درب های تمام اتوماتیک در طبقات به صورت کاملا اتوماتیک بوده و به صورت کشویی در کنار درب جمع میشود که مسافر هنگام استفاده از آسانسور دخالتی در باز و بسته کردن آن ندارد و به صورت خودکار انجام می‌شود که باعث مسدود شدن راهرو نمیگردد.

همچنین باز کردن این درب ها برای افرادی که سوار ویلچر هستند یا افراد سالمند و معلولین بسیار راحت است زیرا به صورت کاملا اتوماتیک است .

به علت امکان کنترل زمان باز و بسته شدن که این مورد در چرخه رفت و برگشت آسانسور تاثیر زیادی گذاشته و باعث کاهش زمان ترافیک ساختمان می گردد.

درب تمام اتومات کابین تلسکوپی 9۰دولته نوین سیستم در یک سیستم آسانسوری، به طور همزمان دارای دو جنبه ایمنی و تزئینی است، در نتیجه از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

با نصب درب های آسانسور از سقوط سرنشینان و بار آسانسور جلوگیری می شود. در ضمن باید در هنگام نصب آن مانند قسمت های دیگر مکانیکی آسانسور، دقت زیادی انجام پذیرد، زیرا کمترین بی دقتی ممکن است موجب تحمیل زیان های مالی فراوانی شود.

در یک دستگاه آسانسور به طور کلی از دو نوع درب طبقه (که به تعداد توقف های آسانسور می باشد) و درب کابین ( که روی کابین آسانسور نصب شده است) استفاده می گردد.

اجزا و عملکرد

چارچوب، لته ها، سیل درب، کفشک ها، کنتاکت، قطعات یک درب تمام اتومات کابین تلسکوپی ۸۰دولته نوین سیستم هستند به علاوه مکانیزم باز و بسته شدن درب که خود شامل قطعات مختلفی مثل موتور سردرب، درایو و قرقره ها و تسمه می باشد.

(سیل) آستانه درب طبقه از جنس آلومینیوم با آلیاژ سخت بوده که لته های درب طبقات با فاصله ای مناسب توسط قرقره های (کفشک) داخل آن حرکت می کنند .

در درب های تمام اتوماتیک از فنر معمولی و به صورت افقی استفاده می گردد که درب را بصورت کامل می بندد.

ستاندارد درب ها در ایران

آسانسورهای منصوبه تا انتهای دهه ۷۰ شمسی بدلیل عدم تصویب استاندارد ملی بدون نظارت بر فرایند ساخت و نیز نصب مورد بهره برداری قرار می گرفتند. از ابتدای دهه ۸۰ با تدوین استاندارد ملی ایران ۰۱ ۶۳۰۳ در کلیه نقاط ایران در صورتی که آسانسور مسافربری نصب گردد بایستی حداقل های الزام استاندارد ملی را رعایت نماید.

طبق استاندارد ملی ایران، کابین آسانسورهای مسافربر بایستی دارای درب باشند. این در حالی است که بسیاری از آسانسورهایی که تا قبل از دهه ۸۰ نصب شده فاقد درب کابین می باشند. لذا می توان کابین ها را به دو نوع فاقد درب و دارای درب طبقه بندی نمود.

بدیهی است، کابین فاقد درب، پتانسیل زیادی برای وقوع حادثه را دارند اما متاسفانه کماکان کابین های بسیاری بدون دارا بودن درب در ایران در حال بهره برداری می باشند.

دسترسی به چاه آسانسور، متحرک بودن کابین و ثابت بودن دیواره چاه، درزهای بین درب و طبقه، به راحتی میتواند منجر به گیر کردن کفش و یا اعضای دست در فاصله بین کابین و چاه نماید. از ابتدای بکارگیری آسانسور، به دلیل اینکه در زمان عدم وجود کابین در طبقه احتمال سقوط افراد محتمل بوده لذا نصب درب طبقه نیز همزمان استفاده گردیده است.